Perşembe, Ağustos 30, 2007

Hoşgeldin Bebeğim


Etrafa yayılan mis kokunun onda yarattığı sarhoşluğun etkisiyle midir nedir gözlerini açamıyordu bir türlü. Odadaki kişilerin sesleri kulağını tırmalasa da neler konuşuluyor anlamıyordu. Ama teninde hissettiği bu yumuşaklığı fark etmemesi olanaksızdı. Zihninin vagonları onu uzun bir yolculuğa çıkardı o an. Zaman tünelinden koşar adımlarla geçti. O heyecanı duyduğu ilk dakikalardaydı şimdi.

-“Tebrik ederim hamilesiniz!”

Yanlış mıydı duydukları, yoksa çölde serap görmek gibi o da duymak istediklerini mi işitiyordu. Uzun zamandır beklediği bu anı yaşadığına şimdi inanamıyordu. 15 yıl dile kolay! Odadan çıkarken karşılaştığı her kişiye söylemek istemişti.

-“Benim de bir bebeğim olacak. Duydunuz mu? Benim de!”

Dışarıda yağan sağanak yağmur hiç böyle güzel görünmemişti gözüne. Ellerini açarak tüm damlaları tutmak, havayı içine çekmek, yaşama sevincini doya doya hissetmek istiyordu. Koşar adımlarla evine doğru ilerlerken eşine bu güzel haberi nasıl vereceğini düşündü.

- “Merhaba!”

İrkildi bu sesle. Odadaydı yine, bebeği yanında değildi. Ama mis kokusu hala havada dolaşıyordu. Doktoruydu gelen. Ağrılarının olup olmadığını soruyordu genç kadın. Ağrı mı? Olsa ne yazardı ki. Ona hayatının en güzel hediyesi gelmişti. Onunla neler yapacaklarını planlamıştı 9 ay boyunca. Sevinçlerini ve üzüntülerini onunla paylaşmıştı an be an. Müzik dinlemişlerdi beraber, arada bir kaçamak dans etmişlerdi. Alışveriş yapmışlardı çılgınca. Kitap okumuşlardı gözleri yorulana dek. Tepki vermişti arada tekmeleri ile. Minik kalbini dinlemişlerdi doktor ziyaretlerinde. Ağrı mı? Ağrı vız gelirdi.

-“Annemiz uyanmış mı? “

Hemşire hanım küçük bir arabanın içinde getirmişti bebeğini. Kalbinin hızla çarpışına engel olamıyordu bir türlü. O da heyecanlı mıydı acaba kendisi gibi? Ağlıyordu ikisi de. Kucağındaydı şimdi. Ayrılmamacasına. Ölünceye dek birlikte olmak istercesine. Minik kulaklarına ilk fısıldayışıydı.

-“Hoşgeldin bebeğim!”.
Yazan ve Çizen : Sammy

16 Comments:

Anonymous Adsız said...

Hüzün ve sevinç bir arada bu kadar mı güzel anlatılır. Özellikle anne ve yavrunun birbirlerini kucaklayışlarındaki sıcaklığı çok güzel vermişsin. Çizimlerinin hayranıydım, şimdi yazılarının da olacağım sanırım:) Dilek

Cumartesi, Eylül 01, 2007 2:34:00 ÖS  
Anonymous Adsız said...

Blogunuzu yeni keşfettim. Bayıldım bayıldım. Yazılarınıza ve çizimlerinize. Süpersiniz:)
Arzu

Cumartesi, Eylül 01, 2007 2:38:00 ÖS  
Blogger sammy said...

Dilek;
çok teşekkür ederim. Ne diyeceğimi bilemedim. Böyle sözler duymak çok güzel:)

Arzu;
hoşgeldin bloguma. Çok teşekkür ederim sana da. Beğenmene çok sevindim:)

Pazar, Eylül 02, 2007 9:04:00 ÖS  
Blogger Tijen said...

Sammy,
Gözlerimi yaşarttın biliyor musun? Gecikmiş ve utanç verici bir duyuru:
Sammy artık Mutfakta Zen'in linklerinde... Affet gecikme için.

Pazar, Eylül 02, 2007 9:50:00 ÖS  
Blogger incikboncuk said...

çok güzel yazmışsın. tüylerim diken diken oldu :)

Pazartesi, Eylül 03, 2007 6:29:00 ÖS  
Blogger sammy said...

Tijen;
rica ederim. Ne demek. Ama linklerde göremedim ben:(


İncik Boncuk;
Bundan sonra zaman ayırabilirsem bu şekilde kısa hikaye ve şiirlerimle paylaşacağım çizimlerimi. Beğenmenize çok seviniyorum. Teşekkürler:)

Salı, Eylül 04, 2007 10:14:00 ÖÖ  
Blogger Filiz Morkoç said...

Merhaba, benim de gözlerim yaşardı bu postunuzu okuyunca.. Gerçi ben 3-4 haftadır hep sulugözlü yaşıyorum, henüz 7 haftalık olan hamileliğimin etkisi sanırım.. Önümüzdeki hafta kendi bloğumda açıklamak istiyorum bunu ama bir türlü içimi ısıtan bir resim bulamadım.. İzin verirseniz bu çiziminizi kullanmak isterim. Tabi kaynak göstererek...sevgiler. Filiz.

Perşembe, Eylül 06, 2007 8:55:00 ÖÖ  
Blogger sammy said...

Filiz;
bloguma hoşgeldin. İkiniz için de mutlu olan bu haberi vermende benim de bir katkım olması beni sevindirir. Bebişine sağlıklı ve mutlu bir ömür dilerim:) Yazı ile sizi üzmek istemedim ama sanırım birçok anne ya da anne adayının yaşadığı şeyler bunlar. Sevgiler.

Perşembe, Eylül 06, 2007 9:30:00 ÖÖ  
Blogger Filiz Morkoç said...

Teşekkür ederim, umarım sen de benim bloğumu okursun:-) Yazdıklarına üzülmedim, üzülme, hormonların etkisiyle duygular çok dengesiz yalnız bu dönemde.. Bu yüzden yani..sevgiler. filiz.

Perşembe, Eylül 06, 2007 1:02:00 ÖS  
Blogger sammy said...

Filiz;
blogunu gezdim ben de. Çok güzel resimler çekmişsin. Benim de fotoğraf çekimine ilgim çok büyük. Kendimi bu yolda geliştirmek üzere zaman ayırmaya çalışıyorum:)

Perşembe, Eylül 06, 2007 3:55:00 ÖS  
Blogger Zen said...

çok güzel bir hikaye..sıcacık,içten...ayrıca blogunuzu yeni keşfettimm..çizimleriniz ve yazılarınız çok güzel..yüreğinize,kaleminize sağlık :) takipteyim ^_^

Salı, Eylül 25, 2007 2:41:00 ÖS  
Blogger sammy said...

Seineb;
hoşgeldin bloguna:) Çok teşekkür ederim. Böyle güzel sözler duymak çok güzel. Sevgiler :)

Salı, Eylül 25, 2007 5:47:00 ÖS  
Anonymous Adsız said...

Hikayeleriniz de resimleriniz de çok şeker ve sıcak. İnşallah devam edersiniz de biz de arada gelir gönül gözlerimize bir ziyafet çektiririz sayenizde.

Sevgiler, saygılar..

Cumartesi, Ekim 06, 2007 9:35:00 ÖS  
Blogger sammy said...

Ykslnbsk;
Hoşgeldin bloguma. Çok teşekkür ederim güzel sözlerin için. İnşallah. Sevgiler.

Perşembe, Ekim 11, 2007 10:06:00 ÖÖ  
Blogger zehra said...

cok guzel bır yazı ve super cızımler cok hos bır blog ellerıne saglık

Perşembe, Ekim 18, 2007 6:07:00 ÖS  
Blogger sammy said...

Zehra;
teşekkür ederim:)

Cumartesi, Nisan 19, 2008 8:22:00 ÖS  

Yorum Gönder

<< Home